Vraag & Antwoord

Die totale aantal Griekse manuskripte beloop tans reeds om en by 5 894. Daar word van tyd tot tyd nuwe gegewens bekend gemaak. (Vergelyk hiermee die ses manuskripte waarop Erasmus sy uitgawe gebaseer het.)

Die oudste manuskripte is nie van perkament (velle van diere) nie, maar van papirus (skryfmateriaal wat gemaak is van die vesels van 'n rietagtige plant). Die papiri (tans 127) word meestal tussen die 2de en die 6de eeu gedateer, hoewel enkeles uit die 7de eeu en die 8ste eeu afkomstig is. Die meeste is van die 3de en selfs die 2de eeu, en dus ouer as die bekende oudste perkament manuskripte en nader aan die verlore oorspronklike outograwe van die NT. Belangrike papiri is p⁵² (die oudste fragment van die Nuwe Testament uit die begin van die 2e eeu); die Chester Beatty-papiri (p⁴5, p⁴⁶, p⁴⁷) en die Martin Bodmer-papiri (p⁶⁶, p⁷2, p⁷⁴, p⁷⁵).

Perkament manuskripte word in twee groepe verdeel:

1. Unsiale/majuskuls dit wil sê manuskripte wat in hoofletters geskryf is. Daar is tans ongeveer 318 bekend en dit stam uit die 4de tot 9de eeu. Bekende unsiale is Kodeks Sinaiticus, Kodeks Alexandrinus, Kodeks Vaticanus, Kodeks Efraeimi Rescriptus en Kodeks Bezae Cantabrigiensis.
2. Die minuskels of manuskripte in kursiewe of kleinletterskrif. Daar is tans ongeveer 2 907 bekend en hulle dateer uit die 9de tot 15de eeu. Sekere groepe minuskels kom soveel ooreen dat hulle as families saam gegroepeer word. Bekendes is f¹, f¹³ en f¹⁴²⁴.

Die derde groep is die leksionaria of kerklike leesboeke of leesroosters. Dit bevat nie die volledige teks van die Nuwe Testament nie, maar bepaalde perikope uit die Evangelies of Briewe wat op bepaalde Sondae (Feesdae) voorgelees is. Daar is tans ongeveer 2 449 leksionaria bekend waarvan enkele voor die 9de eeu en die meeste uit latere tye afkomstig is.